Kompleksowa metoda diagnozy i leczenia tkanek miękkich
Terapia łącząca najskuteczniejsze techniki wybitnych osteopatów, chiropraktyków oraz fizjoterapeutów w zakresie diagnozy i terapii tkanki mięśniowo-powięziowej. Tkanka ta, często bagatelizowana przez specjalistów, może stanowić pierwotne źródło dolegliwości, które wynika z problemów w zupełnie odmiennym obszarze ciała. Metoda opiera się na głębokiej analizie biomechanicznej organizmu ludzkiego dzięki czemu w szybki sposób trafia w źródło problemu i eliminuje go. Terapia tkanek miękkich w swoim asortymencie zawiera bardzo dużą ilość technik, których wykorzystanie zależy od reakcji organizmu. Skierowana jest do wszystkich ludzi z problemami w obrębie narządu ruchu. Z powodzeniem może być stosowana jako główna metoda terapeutyczna lub stanowić część ogólnego procesu usprawniania.
Zakres wykorzystywanych technik:
- Techniki energizacji mięśni – zbiór technik rozciągania oraz rozluźniania mięśniowego, stosowanych przez terapeutę lub jako autoterapię po odpowiednim instruktarzu. Duża część technik opiera się na mechanizmach neurofizjologicznych stanowiących podstawy teorii Charlesa Sheringtona;
- Mięśniowo-powięziowe rozluźnianie – techniki wykorzystujące manualne „uwalnianie” tkanek. Przebieg terapii uzależniony jest od diagnozy oraz podstaw teoretycznych jakimi kieruje się terapeuta;
- Techniki aktywnego rozluźniania – oparte na ścisłej współpracy terapeuty oraz pacjenta w celu najskuteczniejszego rozluźnienia tkanki mięśniowo-powięziowej. W tym przypadku aktywna postawa pacjenta stanowi podstawę terapii i jednocześnie znamionuje jej wynik;
- Dysbalans mięśniowo-powięziowy – zbiór technik wykorzystywanych w oparciu o szczegółową analizę biomechaniczną struktur mięśniowo-powięziowych. Celem terapii jest przywrócenie optymalnego napięcia między poszczególnymi mięśniami lub grupami mięśniowymi. Pacjent oprócz szczegółowych informacji otrzymuje również zbiór technik do autoterapii, dzięki którym uzyskuje kontrolę nad własnym problemem;
- Terapia punktów spustowych:
„nadwrażliwy punkt w obrębie mięśnia szkieletowego, który jest związany z nadmiernie czułym wyczuwalnym palpacyjnie guzkiem w obrębie napiętego pasma”
Objawy występowania punktów spustowych:
- ograniczenie czynnej i biernej ruchomości, wyraźnie wyczuwalna sztywność – szczególnie po dłuższych okresach braku aktywności,
- osłabienie mięśni,
- promieniujący ból o charakterystycznej projekcji często pojawiający się podczas aktywności, spoczynku oraz palpacji,
- wegetatywne zmiany okolic, do których promieniuje ból – wzmożona potliwość, łzawienie,
- zaburzenia czucia głębokiego,
- zaburzenia równowagi i zawroty głowy,
- gorsza koordynacja mięśniowa.
W celu eliminacji bolesnych punktów najczęściej wykorzystuje się kompresję ischemiczną (prostopadły nacisk) lub spryskiwanie oziębiającym sprayem. Zamierzeniem terapii jest obniżenie napięcia mięśni, w których występują punkty spustowe, poprawa biomechaniki ciała a w rezultacie zmniejszenie prawdopodobieństwa nawrotu przeciążenia.
Prób definicji oraz rodzajów terapii punktów spustowych jest wiele, w naszej praktyce dobieramy optymalne formy zabiegów w celu jak najszybszego powrotu do zdrowia i aktywności Pacjenta.